دلم می‌خواد کبوتر بام حسین بشم من
یک بار شهید حاج احمد کریمی من را دید و گفت برایم روضه و شعر کبوتر بام حسین را بخوان. من هم به شوخی به او گفتم نمی‌خوانم. چون برای هر کس که خواندم، شهید شد
حاج علی مالکی‌نژاد را بچه‌های جبهه خوب می‌شناسند. سالیان سال، شهدا و رزمندگان با صدای او مأنوس بودند. امروز هم که حنجره اش شیمیایی است، همچنان افتخار ذاکری اهل‌بیت(ع) را دارد.
من قرآن را باز کردم و آیه نور از سوره نور آمد: "الله نورالسموات والارض... " فهمیدیم که باید سرعت عمل به خرج دهیم والا فرصت را از دست مىدهیم و هم اینکه فهمیدیم اون شب یک آتشبارى درست و حسابى داریم
اشاره:
شهید "حاج اکبر آقابابایى " فرمانده عملیات نیروى قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامى بود. حاج اکبر چند سال پیش عوارض شیمیایىاش عود کرد و در شهریور ماه سال 1375 شهید شد. قرار نیست از حاج اکبر صحبت کنیم بلکه قرار است یکى از صحبتهاى او را بخوانیم. در آینده مفصلاً از خود حاج اکبر هم خواهیم نوشت انشاءالله.
آن روزها شهید بابایى از پاسداران جوان، زیرک و چالاک قرارگاه رمضان بود. روحش با شهداى کربلا محشور باد.
* "انافتحنالک فتحا مبینا "
از بنده خواسته شد امشب مقدارى راجع به عملیات فتح یک(عملیات کرکوک) صحبت کنم.این عملیات از عملیات هایى بود که در داخل آن طور که باید روى آن تبلیغ نشد و خیلى از برادران از کم و کیف عملیات اطلاع پیدا نکردند که توضیحاتى را عرض مىکنم.
بعد از تصرف فاو توسط رزمندگان اسلام و شکستهاى بعد رژیم بعثى، دشمن با خط و مشى جدید شروع کرد به بمباران تاسیسات نفتى و زدن مراکز اقتصادى ایران که البته این خط مشى هم از خودش نبود؛ زیرا از یک طرف قیمت نفت را به پایینترین سطح آن رساندند و از طرف دیگر مراکز نفتى و اقتصادى ایران را با هواپیماها و سلاحهایى که غربىها در اختیار صدام قرار دادند بمباران کردند؛ یعنى همزمان با کم شدن قیمت نفت شروع کردند صنایع ما را زدن. خب، ضربات اقتصادى براى زیر فشار قرار دادن ایران بود و ما بایستى براى مقابله اقدام نماییم.
دانش‌آموز شهید : در مراسم تشییع پیکرم فقط برای امام شعار دهید
در وصیت‌نامه شهید دانش‌آموز «عبدالرحیم بزرگی مقدم» آمده است: مادرم و
پدرم حلالم کنید و در مراسم تشییع جنازه‌ام گریه و زاری نکنید بلکه فقط
برای حمایت از امام خمینی (ره) شعار دهید.
شهید دانش‌آموز "عبدالرحیم بزرگی مقدم " در سال چهارم دبیرستان تحصیل
می‌کرد اما به قدری بصیرت پیدا کرده بود که با دیدن حملات دشمن لحظه‌ای
آرام ننشست و به سوی جبهه‌های حق علیه باطل شتافت.
وی در عملیات "والفجر مقدماتی " با تقد?م خون خود، پایه‌های انقلاب اسلامی
را مستحکم‌تر کرد؛ در وصیت‌نامه این شهید دانش‌آموز آمده است:
زهرا عکس امام (ره) و یک گلبرگ محمدی را در دفترش نگهداری می‌کرد
خواهر شهید دانش‌آموز «زهرا ترکمن» گفت: زهرا همیشه عکس‌های امام خمینی
(ره) را همراه یک گلبرگ محمدی در هر صفحه از دفترش نگهداری می‌کرد اما من
هیچ وقت نتوانستم راز این کار او را بفهمم.
هفتمین فرزند خانواده محمود ترکمن در سال 1348 در اسلام‌آباد کرمانشاه دیده
به جهان گشود؛ پدر و مادر این خانواده مذهبی زیباترین نام یعنی «زهرا» را
بر این دختر نهادند. زمانی که «زهرا» 9 بهار از عمرش را درک کرد، مادرش
برای او چادری سفید با گل‌های صورتی دوخت و مهمان غریبه و نامحرم به خانه
زهرا می‌آمد، او چادر گلدار صورتی را بر سر می‌کرد و مانند فرشته‌ای کوچک
به استقبال مهمانان می‌رفت.
فاطمه ترکمن خواهر شهید دانش‌آموز «زهرا ترکمن» با بیان خاطرات خواهر
کوچکترش اظهار می‌دارد: زهرا دارای هوش فوق‌العاده‌ای بود؛ وی در انجام
واجبات دینی اصرار داشت و در جلسات قرآن شرکت می‌کرد که نسبت به کودکان هم
سن و سالش زودتر از همه قرآن را فرا گرفت.
وی ادامه می‌دهد: زهرا ترکمن در ایام محرم به مادرش اصرار می‌کرد که مراسم
روضه‌خوانی در منزل برگزار کند که بنا بر اصرار زهرا همیشه در ایام محرم
ندای «یا حسین (ع)» از منزل ما بر می‌خاست و زهرا خادم امام حسین (ع) در
منزل بود.
شهید 13 ساله به مسائل اسلامی بسیار توجه می‌کرد
شهید دانش‌آموز «محمد تکبیری» با اینکه 13 سال بیشتر نداشت، به مسائل اسلامی بسیار توجه می‌کرد.
شهید دانش‌آموز «محمد تکبیری» فرزند صفدر در سال 1352 در ایلام دیده به جهان گشود و تا مقطع راهنمایی تحصیل کرد.
وی در انجمن اسلامی نیز فعالیت می‌کرد و دارای 2 دوست در جبهه به نام‌های
شهید سعید نورآبادی و خیرالله کهزادیان بود؛ همچنین در حال حاضر مدرسه‌ای
به نام شهید « محمد تکبیری» نامگذاری شده است.
این دانش‌آموز بسیجی، پس از یک سال حضور در جبهه ایلام در سن 13 سالگی در
تاریخ 4 بهمن 1365 در شهر ایلام «منطقه بان سفید» توسط تیربار دشمن به مقام
رفیع شهادت رسید.
*شهید تکبیری روی حجاب زنان حساسیت داشت
محمود تکبیری، عموی شهید دانش‌آموز «محمد تکبیری» با بیان خاطراتی از وی
اظهار می‌دارد: محمد با توجه به اینکه کودکی بیش نبود ولی به مسائل اسلامی
بسیار توجه می‌کرد.
به سال 1337 ﻫ..ش در یکی از خانه‌های قدیمی منطقه مستضعف‌نشین (پشت مسجد امام) شهر اصفهان متولد شد . پدرش از راه‌کارگری و مادرش از طریق قالی‌بافی مخارج زندگی خود را تأمین و آبرومندانه زندگی می‌کردند و از عشق و محبت سرشاری نسبت به ائمه‌اطهار (ع) و حضرت زهرا س برخوردار بودند . تا آنجا که با همان درآمد ناچیز جلسات روضه‌خوانی ماهانه در منزلشان برگزار می‌شد.
او که از بیت صالحی برخاسته بود و به لحاظ مذهبی ، خانواده‌ای مقید و متدین داشت ، تحصیل در هنرستان را به دلیل جو طاغوتی و فاسد آن زمان تحمل نکرد و از محیط آن کناره گرفت و با مشورت یکی از علما به تحصیل علوم دینی پرداخت.
شهید ردانی پور سال اول طلبگی را در حوزه علمیه اصفهان سپری کرد . پس از آن برای ادامه تحصیل و بهره‌مندی از محضر فضلا و بزرگان راهی شهر قم شد و در مدرسه حقانی به درس خود ادامه داد . مدرسه حقانی در آن زمان بنا به فرموده شهید بهشتی (ره)پذیرای طلابی بود که از جهت اخلاقی ایمانی و تلاش علمی نمونه بودند . او نیز که از تدین اخلاق حسنه بینش و همت والایی برخوردار بود به عنوان محصل در این حوزه پذیرفته شد
او که با سخت کوشی و تحمل مشقتها آشنایی دیرینه‌ای داشت ، حتی در ایام تعطیل از کار و کوشش غافل نبود
سال 1334 ه. ش در خانواده‌ای مؤمن در شهر اصفهان متولد شد. تولد او مصادف با شب ولادت حضرت امیر‌المؤمنین (ع) بود. پدرش برای نامگذاری او به قرآن تفأل نموده بود، نام او را عبدالله گذاشت. ( بر مبنای آیه‌ی 32 از سوره‌ی مریم )
عبدالله دوران کودکی و نوجوانی را در دامان پاک پدر و مادر خود سپری کرد. وی در دوره‌ی دبیرستان، همزمان با تحصیل، در کنار پدرش به کار پرداخت. از نوجوانی شور و علاقه‌ی خاصی به مسایل مذهبی و ترویج و تبلیغ علوم الهی داشت و شاید همین انگیزه او را در مسیر فراگیری دروس حوزوی و ورود به سلک روحانیت و طلبگی قرار داد.
این شهید بزرگوار در کنار کسب علوم دینی به اتفاق چند تن از دوستانش در مسجد محل، انجمن دینی و خیریه، هیأت حضرت رقیه (ع)، کلاس‌های آموزش قرآن و صندوق قرض‌الحسنه را پایه‌گذاری کرد و عملاً مسؤولیت ارشاد دوستان هم‌سن و سال خود را به عهده گرفت و قرآن و مسایل سیاسی روز را به آنها تعلیم می‌داد، که به تدریج همین محافل دوستانه به جلسات مخفی تبدیل گردید. در این مقطع عمده‌ی توجه و تلاش عبدالله و دوستانش به پخش اعلامیه، کتاب و تبیین اهداف مبارزاتی و شخصیت حضرت امام خمینی (ره) و افشای خیانت‌های رژیم شاهنشاهی نسبت به اسلام و مسلمین معطوف گردید و سرانجام پس از چند سال تحصیل حوزوی و تبلیغ و ترویج احکام الهی، در سال 1353 به همراه برادر شهیدش (حجت‌الاسلام رحمت‌الله میثمی) و چند تن دیگر از دوستانش، به قم هجرت نمود و در مدرسه‌ی شهید حقانی سکنی گزید و به تعلیم و تربیت و تکمیل دروس دینی پرداخت.
در سال 1309 در شهرستان محلات، در
خانواده‌ای کشاورز و متدین به دنیا آمد. پس از تحصیلات مکتبی، در سال 1344
وارد حوزه علمیه قم شد تا از بحر، بی‌کران بزرگان آن دیار در جوار دخت موسی
بن جعفر (علیه السلام)آستانه مقدسه حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها)
جرعه بنوشد. بزرگانی نظیر آیه الله بروجردی، آیت الله خوانساری و دیگر
نخبگان عرصة فقه و فقاهت، و از همه مهمتر تلمّذ در محضر پیرمراد عارفان
دلداده، همو که راه و رسم عشق و عشقبازی، را به این طلبة جوان آموخت، آموخت
که در ره دوست، خون و جان شیرین بهایی است بی مقدار، او که از سالهای حضور
در محلات، با پیر خمین همدم بود و از نور وجودش بهره‌مند بود، در قم نیز
چون پروانه برگرد شمعش فیض می‌برد . با شهید مصطفی خمینی هم سال بودند و
یاری دیرینه، و از این طریق رابطة ایشان با خانوادة امام - رحمه الله علیه -
صمیمی‌تر گشت
آیت الله مهدی شاه آبادی ، در سال 1309 در قم به دنیا آمد. در سن 4 سالگی به علت هجرت والد مکرم (مرحوم آیت الله میرزا محمد علی شاه آبادی – استاد عرفان حضرت امام خمینی ) به تهران رفته و دوران طفولیت و کودکی خویش را در مکتب خانه قرآن امامزاده یحیی (ع) به مدت 2 سال گذراند. تحصیل دوره ابتدایی را از سن 6 سالگی تا 12 سالگی به پایان برد. درحین همین سال ها ادبیات عرب را از پدر بزرگوار خویش ونیز از برادر بزرگ تر خود فرا گرفت . در سال 1323 ، جهت تحصیل کامل دروس علمیه در دبیرستان مروی تهران ثبت نام نموده و با کسب موفقیت در دوروس حوزوی درسال 1327 در سن 18 سالگی ملبس به لباس مقدس روحانیت شد.
یک سال بعد در سال 1328 گرد یتیمی بررویش نشسته و در فقدان پدر به سوگ نشست. سرپرستی و خدمتگزاری مادر بعد از فقدان پدر ، آرامشی بود بر قلب داغدار او که تا پایان عمر مادر ، بدان مبادرت می ورزید، اما در سال 1358 روح مادر پیرش نیز به ملکوت اعلا پر کشید.
وی در حین اشتغال به تحصیل حوزوی ، دروس جدید (دوره دبیرستان)را نیز می گذراند. پس از 4 سال از رحلت پدر ، جهت تکمیل دوره های تحصیل علوم حوزوی به قم عزیمت نموده و سطوح عالی حوزه را به اتمام رساند. دروس خارج فقه و اصول را از محضر آیات عظام : امام خمینی ، بروجردی ، گلپایگانی و اراکی تحصیل نمود.
وی در سن 27 سالگی در سال 1336 جهت تشکیل خانواده تصمیم به ازدواج گرفته و با خانواده آیت الله العظمی میرزای شیرازی وصلت نمود
او سال 1355 در شهر تبریز چشم به جهان گشود. 11 بهار بیشتر از عمر پربارش نگذشته بود که رهسپار منطقه عملیاتی بیت‌المقدس2 شد. عشق او به رزمندگان جبهه باعث شد به‌عنوان نیروی فعال پایگاه مقاومت مسجد حضرت علی(ع) کار خود را آغاز کند و همچنین به یاری گروه تدوین تاریخچه لشکر 31 عاشورا برود. ابراهیم سال 74 همزمان با سالگرد ارتحال حضرت امام(ره) به همراه کاروان عاشقان روح‌الله(ره) از لشکر 31 عاشورا با پای برهنه صدها کیلومتر راه را پیاده به حرم رفت و پس از بازگشت با اصرار فراوان به گروه تفحص پیوست و راهی منطقه عملیاتی فکه شد و سرانجام زمانی که در منطقه عملیاتی والفجر یک در دمای 50 درجه در ساعت 12 ظهر مشغول جستجوی پیکر مفقودان جنگ بود، 7 تیر 1374 در فکه بر اثر انفجار نارنجک پوسیده‌ای به شهدای گلگون‌کفن جنگ تحمیلی پیوست
